BLOG

TOP 10 VAN 2017


Gelukkig Nieuwjaar! Het is alweer voorbij, maar wat was 2017 een topjaar. Vandaag blik ik terug.


10. Super leuke samenwerkingen


Ik werkte samen met Jeelo, mocht Rustmoment in de klas uitproberen, maakte een website met JouwWeb, volgde een typecursus bij Typetuin en leerde de beginselen van Scratch van Programmeerclub.


En natuurlijk waren er een paar hele mooie winacties bij, zoals mijn verjaardagswinactie met Mees.co en Chanine Hameetman Illustraties, maar ook maar liefst drie winacties met Lieverdeliefste: een juffenposter, een meesterposter en een prachtig kerstverhaal. En niet te vergeten natuurlijk winacties met mijn eigen producten. Ik heb een hoop mensen blij kunnen maken!


9. Mijn eigen werkkamer


Negen maanden lang woonden mijn man en ik in een loods, werkten we fulltime en verbouwden we elke vrije minuut. In juli was het eindelijk af en nu hebben we een prachtig groot huis, voorzien van alle gemakken.


Leuke bijkomstigheid van zo’n groot huis, is dat er ruim genoeg kamers zijn. Mijn man heeft al een kantoorruimte in het aangrenzende bedrijfspand, dus de werkkamer in het huis is voor mij! Ik heb nu een eigen plekje om aan nieuwe producten te werken.


8. 13.000 vind-ik-leuks


Toen ik begon met mijn website had ik nooit kunnen bedenken dat er zoveel leerkrachten geïnteresseerd zouden zijn in mijn ideeën. Het staat me nog goed bij hoe blij ik was met mijn eerste 100 volgers. Ik vind het heel erg speciaal om te zien hoeveel mensen mijn berichten lezen op Facebook en hoe vaak mijn website bezocht wordt. Hartstikke trots!


7. Mijn eerste jaar unit 5-8


Het was een geweldige uitdaging om met unit 5-8 te starten, maar het gevoel dat ik kreeg toen het eerste jaar erop zat, was nog beter. Super trots op mezelf en natuurlijk op de kinderen dat we er zo’n goed jaar van hebben gemaakt!


6. Instagram


Ik was eerst een beetje sceptisch, maar heb dit jaar toch maar een Instagram account aangemaakt. Super leuk om andere juffen en meesters te volgen en nog meer te kunnen laten zien in de Stories.


5. Mijn e-books


In 2016 schreef ik het boekje ‘Met werkwoordspelling aan het werk’ en voor groep 4 t/m 8 bundels met reken- en taalhuiswerk. Wat een bulk werk, maar wat was ik trots. En dat ben ik nog steeds!


Hoewel ik in 2017 geen tijd heb gehad om nieuwe e-books te schrijven (master, verbouwing, unit 5-8, pfff), vond ik het wel heel bijzonder om te zien dat mijn boekjes uit 2016 nog steeds zo populair zijn. Sowieso is het leuk om mijn eigen materialen tegen te komen, maar bij deze producten is het extra speciaal.


4. Rekenspellen


Zo trots ben ik op de rekenspellen die ik de afgelopen maanden maakte! Twaalf rekenspellen in totaal. Voor elke groep (3 t/m 8) een spel om de plussommen te automatiseren met een sportief                          thema én voor elke groep een sprookjesachtig spel rondom minsommen.

Spellen downloaden? Dat kan! Klik hier om naar de juiste pagina te gaan.


3. Master en Rekenspecialist


Afgelopen oktober mocht ik mijn diploma ontvangen en nu ben ik officieel een Master of Education.

Sinds vorig schooljaar ben ik samen met mijn lieve studiegenootje ook rekenspecialist op onze beide scholen. We hebben al een protocol ERWD en een protocol automatiseren opgezet en zijn nu aan de slag met rekenspecialisten van andere scholen om een specialisme middag te organiseren.


2. Ik ben een eenmanszaak


Hoewel ik als vrijetijdsbesteding met deze website begon en ik het bloggen nog steeds als hobby ervaar, worden andere werkzaamheden de laatste jaren steeds bedrijfsmatiger. Daarom heb ik Lessen van Lisa in de kerstvakantie laten inschrijven bij de Kamer van Koophandel.


1. De beste mensen


Maar alles wat ik dit jaar op werkvlak heb gedaan, kan natuurlijk niet tippen aan het allerbelangrijkste.


Het allerbeste van dit jaar: de leukste klas ooit, een team van geweldige, hardwerkende collega’s, vrienden waar ik altijd bij terecht kan, de beste familie die er bestaat en de allerliefste man van de hele wereld.


2017, je was geweldig!



VOORUITBLIK OP 2018


Januari is de tijd van goede voornemens. Dit jaar heb ik echter besloten hier eens niet aan mee te doen. Veel te veel druk en tegen februari is alles toch alweer mislukt.


Daarom dit jaar geen goede voornemens voor 2018, maar wel een vooruitblik naar wat je dit jaar kunt verwachten!


Meer onderbouw


Na de kerstvakantie veranderen mijn werkzaamheden op school een beetje. Op maandag, dinsdag en donderdagmiddag sta ik dan namelijk in onze onderbouwgroep unit 1-4. Dat vind ik best wel een beetje spannend (lees: weinig ervaring in de onderbouw), maar vooral heel leuk.


Ik verwacht dat ik er een hoop inspiratie ga opdoen en je de komende tijd (naast de ideeën voor de bovenbouw) ook producten, materialen en lesideeën voor de onderbouw op Lessen van Lisa gaat tegenkomen.


Leuke samenwerkingen


Vorig jaar heb ik samengewerkt met JouwWeb, Programmeerclub, Typetuin, Rustmoment in de klas en Jeelo. Voor dit jaar heb ik weer een paar nieuwe samenwerkingen in het verschiet.

Sowieso ga ik weer samen met Jeelo aan de slag, er verschijnt een artikel van mij in de digitale editie van Juf&Meester Magazine en er staat een samenwerking met KidsWeek op de planning.


Uiteraard sta ik ook open voor nog veel meer samenwerkingen. Interessant? Mail me dan om mijn mediakit op te vragen.


Nieuwe e-books


In 2016 schreef ik 11 e-books, namelijk huiswerkbundels taal en rekenen voor groep 4 t/m 8 en het RT materiaal Met Werkwoordspelling aan het Werk. In 2017 schreef ik helemaal niets. Door het afronden van een master studie en de verbouwing aan ons huis had ik er simpelweg geen tijd voor.


Nu wel weer! En behalve tijd heb ik ook inspiratie en zin om aan de slag te gaan. Met het e-book Met woordontleding aan het werk ben ik al bezig; dat kun je binnenkort verwachten. Daarna staan er in ieder geval ook nog e-books voor zinsontleding en interpunctie op de planning. En misschien maak ik ook wel een beginnetje met een boek vol betekenisvolle, handelende rekenactiviteiten.


Andere school


Ik had er nog niks over geschreven, maar een hoop van jullie hebben het wel al via de Jeugdjournaal uitzending gezien: onze school gaat sluiten. Ik schrijf binnenkort meer over het waarom; de korte versie is dat we simpelweg te weinig leerlingen hebben.


Hoe verdrietig het nieuws ook is en hoe ontzettend ik dit kleine schooltje ga missen, probeer ik er van de positieve kant naar te kijken. We maken nog een knaljaar ervan en in de zomer van 2018 ga ik een nieuwe uitdaging aan binnen ons bestuur. Waar? Geen idee! Maar ik houd van nieuwe uitdagingen, dus het komt wel goed. En reken maar dat ik hier ook over ga schrijven.


Ik wens jullie allemaal een geweldig 2018. Dat het het beste jaar tot nu toe mag worden!


MIJN WERKPLEK


Zoals ik al heel vaak gedeeld heb en de meesten wel weten, zijn mijn man en ik momenteel aan het verbouwen. Een groot project dat langzaamaan een prachtig huis begint te worden. Ik kan niet wachten tot het af is en we er eindelijk in kunnen. Een van de dingen waar ik me het meest op verheug, is dat ik een eigen werkkamer krijg!


Er zijn kamers over en mijn man heeft een kantoor in het aanliggende bedrijfspand, dus ik eiste de op-een-na mooiste kamer meteen voor mezelf op (de mooiste kamer wordt onze slaapkamer). Het is een vierkante kamer van ongeveer 10m2 met openslaande deuren naar een klein balkon/dakterras.


Ik vertel dit niet om jullie jaloers te maken, maar omdat ik hulp nodig heb. Ik weet namelijk nog steeds niet wat ik precies wil!


Een paar dingen weet ik wel al. De muren blijven wit. Er komt een wit bureau en een witte kast (zo’n hokjes kast van Ikea). Een van de wanden wordt deels met kurk bekleed, zodat het een prikbord wordt. Er komt een lichte houten vloer en zowel de gordijnen als de bureaustoel worden lichtgrijs.


Tot nu toe (bewust) heel licht en basic dus. Maar dan komt de rest nog, al die leuke kleine details en handigheden die er echt een fijn plekje van gaan maken. En daar heb ik dus jullie hulp voor nodig! Want wie heeft er leuke ideeën, goede tips, aanraders of pinterest pagina’s voor me? Het liefst do-it-yourself!

Stuur me een bericht, want ik ben in desperate need voor inspiratie!


Oh ja, misschien ook nog handig om te weten. Ik zal de werkkamer vooral gaan gebruiken voor het werk aan mijn website, het uitwerken van e-books, oefenen voor mijn zangles (hobby)en wellicht voor toekomstige studies. Of in de ogen van mijn man: een plek waar ik al mijn 'troep' kan laten liggen!


GESLAAGD



Ik kan het bijna niet geloven, maar na twee jaren zwoegen, is het eindelijk zover. Ik ben geslaagd voor de masteropleiding Educational Needs (voorheen SEN), richting 'leren'. Ik krijg mijn diploma pas in oktober, maar ik heb alle onderdelen met ruime voldoendes behaald, dus het is gewoon zeker: ik ben geslaagd!


Hoewel ik het nog allemaal een beetje moet bevatten, ben ik toch al zo trots op mezelf! Ja, ik weet het, niet zo bescheiden om te zeggen, maar het is wel echt zo! Naast een fulltime baan, een verhuizing en verbouwing en een website die een onderneming begon te worden heb ik het toch maar 'geflikt'. Ik ben niet voor de zesjes gegaan en heb er echt een heleboel uitgehaald.



Voor mijn werk betekent dit dat ik volgend jaar de rol van rekenspecialist binnen onze school en een collega school zal gaan vervullen. Stiekem deed ik dat dit jaar ook al een beetje, maar volgend jaar dus helemaal! Voor de rest verandert er niet zoveel. Ik blijf gewoon in unit 5-8 werken.


En wat betekent dit voor de website?


Nou, al die mooie ervaringen die ik heb opgedaan en prestaties die ik heb uitgewerkt, deelde ik nog niet eerder op de website. Nu ik zeker weet dat ik alles behaald heb, wil ik wel het een en ander met jullie delen. Niet in een keer, maar verspreid over het volgende jaar zal ik behalve handige, grappige en praktische blogs, ook artikels plaatsen met inhoudelijke uitwerkingen gebaseerd op praktijk en literatuur.



Voor nu haal ik een stukje uit mijn kritische reflectie aan, dat voor mij toch wel de essentie van mijn leerproces beschrijft:



Kernwoorden die mijn instelling gedurende de afgelopen twee jaar kenmerken en die ook bij mijn visie als Specialist Leren horen, zijn 'ambitieus', 'kundig' en 'evenwichtig'.


Ambitieus vanwege de hoge verwachtingen en soms ook hoge eisen die mij door mijzelf opgelegd werden. Niet leren voor de toets, maar leren om er zelf sterker of slimmer uit te komen en te groeien als professional. Kundig omdat mijn 'rugzak' nu over een veel groter repertoire aan handelingssuggesties en theoretische onderbouwing beschikt. En evenwichtig omdat deze opleiding mij heeft doen realiseren dat professionaliteit niets te maken heeft met kei- en keihard werken en daardoor jezelf voorbij rennen, maar met weloverwogen keuzes maken, in het belang van leerlingen, de school, maar ook in eigenbelang.



Hierna moet/mag ik nog één weekje in de klas, maar mijn vakantie kan nu al niet meer stuk!

ODE AAN DE MOEDERS



Vrijdagmiddag wenste een van jullie kinderen mij een fijne Moederdag. Ik twijfelde over mijn reactie.


Ik ben natuurlijk geen moeder. Maar ik heb wel een moeder en ook een schoonmoeder en vriendinnen die moeder zijn (of willen worden). En ik geniet er ontzettend van dat ik elke doordeweekse dag een paar uurtjes over jullie kinderen (in de klas noem ik ze 'mijn' kinderen) mag moederen.


Dus ik zei: "Bedankt! Jij ook een fijne Moederdag!" Al was het alleen maar voor het lieve spontane gebaar van een leerling die extra naar me toe kwam om deze wens uit te spreken.


Ik ben zelf geen moeder, maar heb zo ontzettend veel respect voor moeders. Wat jullie doen, dat zou ik helemaal niet kunnen.



Jullie hebben deze ode verdiend!


LIEVE MOEDERS



Ik heb zo ontzettend veel respect voor jullie. Voor hoe jullie elke dag weer om tien voor half negen aan de schoolpoort staan. Waar mijn dag net begonnen is, hebben jullie er al een heel ritueel op zitten van wakker maken, boterhammen smeren, gymtas zoeken, nog eens wakker maken, ruzie oplossen... Van "Mam! Waar is mijn huiswerk?" en "Nee, ik wil niet opstaan!".



Voor hoe jullie de zorg voor jullie kinderen combineren met een drukke baan.

Voor hoe jullie in de namiddag van het werk, naar de supermarkt, naar de gastouder en weer naar huis racen en het toch voor elkaar krijgen dat er elke (bijna elke) avond een gezonde maaltijd voor de kinderen klaarstaat. En voor hoe jullie daarnaast ook nog de tijd vinden om te helpen op school.



Wij leerkrachten zijn jullie daar zo ontzettend dankbaar voor.

Voor die moeders die op de sportdag in weer en wind met een stopwatch de sprinttijden bijhouden, moeders die op hun enige vrije dag van en naar het museum rijden, moeders die 's avonds de hele school versieren voor de Sinterklaas viering...

En ook voor die moeders die daar geen tijd voor hebben, maar wel elke dag hun kinderen voorlezen en meteen komen opdraven wanneer zoon of dochter ziek is.



Ook al zien we sommige moeders niet vaak op school, we weten dat jullie elke dag jullie uiterste best doen. We zien het namelijk aan jullie kinderen. Wanneer ze vertellen dat ze thuis over gebeurtenissen in het Jeugdjournaal hebben gesproken, wanneer ze op-en-top voorbereid een boekbespreking houden, wanneer ze op vrijdag 'fijn weekend' aan de juf komen wensen en wanneer ze met het woord 'nee' kunnen omgaan.

Dat hebben we aan jullie te danken!



En ik weet dat wij leerkrachten het jullie soms heel lastig maken, met onze eeuwige verzoeken om ouderhulp, de tijdschriften/wc-rollen/schoenendozen die er om de haverklap meegenomen moeten worden en dat de tafeltjes ook elke dag thuis geoefend moeten worden.



Maar weet dat we het voor jullie kinderen vragen en vooral dat het gewaardeerd wordt!

Dus dankjewel!

Dankjewel voor jullie hulp, maar bovenal voor het vertrouwen dat jullie elke dag weer tonen wanneer jullie ons jullie kinderen  toevertrouwen.



En net zoals we de kinderen in onze klas voor altijd in ons hart sluiten, zullen we ook hun moeders nooit vergeten.


WAAROM GROEP 8 HET LEUKST IS



Alle groepen in het basisonderwijs zijn geweldig. In de kleuterbouw heb ik nog weinig ervaring, maar voor de rest heb ik alle groepen al gehad. Mijn ervaring is dat ik bij elke groep waar ik op dat moment lesgeef, denk: Dit is de leukste groep!


Dat gezegd hebbende, heeft groep 8 toch wel iets extra speciaals.



Niet vanwege de Eindtoets, het afscheid, het schoolkamp of de musical. Die dingen horen erbij en zijn vooral leuk voor de kinderen en vooral veel werk voor de leerkracht. Dat is niet waar het bijzondere van groep 8 in ligt. Groep 8 is uniek vanwege het contact met de leerlingen.


Hoe jong de achtstegroepers namelijk eigenlijk nog zijn, ze zijn ook al best groot en op sommige momenten laten ze een glimp zien van de volwassenen die ze zouden kunnen worden.



Die stoere jongen die zich in de pauze losmaakt van zijn vrienden en de kleuters opzoekt en ze achterna zit, met ze ravot en ze helpt hun veters te strikken. Ik zie wat voor een vader hij later zou kunnen worden.


Dat meisje wiens lichaam haar leeftijd al iets vooruit is en zich daar normaal wat ongemakkelijk over voelt, zit in de pauze met gekruiste benen ontspannen in een tijdschrift te bladeren. Ik moet soms met mijn ogen knipperen, omdat ik heel even al de prachtige zelfverzekerde vrouw zie die ze zal zijn.


En die knul die het niet zo op leren heeft en die mij tijdens het afscheid mag helpen met het aansluiten van de geluidsinstallatie en het klaarzetten van materialen. Hij is alle problemen die ik zou tegenkomen al voor met oplossingen en laat zien hoe slim is en hoe succesvol hij later zal worden.



Het zijn deze momenten die het zo speciaal maken om in groep 8 te werken. Want je werkt niet meer met kinderen, maar met volwassenen-in-wording. En het is een eer om hier als leerkracht deel van uit te maken.


WAAROM HET ZO STIL IS...



Het is de laatste tijd wat stiller op Lessen van Lisa dan je van me gewend bent. Waar ik voorheen dagelijks lesideeën, inspiratie, tips en materialen postte, lukt dit me nu nog maar af en toe.


De laatste tijd heb ik er van verschillende lezers vragen over gekregen...


Waarom horen we nog maar zo weinig van je?


Nou... Ik heb het druk met andere dingen. En dat betekent dat ik keuzes moet maken, prioriteiten moet stellen. Ook voor de website.



Lessen van Lisa ontstond dik drie jaar geleden toen ik na elke schooldag merkte dat ik ideeën over had. Het maken, ontwerpen en schrijven brengt me ontspanning en naarmate de aandacht voor de website toenam, werd het een steeds grotere hobby voor me.


Het afgelopen jaar kwamen er veel meer taken bij.



Anderhalf jaar geleden ben ik gestart met een part-time masteropleiding, naast mijn full-time baan. Het is de master EN waarvan ik de specialisatie Leren volg. Ik krijg hier wel studieverlof voor, maar dan blijft er toch een hoop werk over voor de avonduren en het weekend.


Vorig schooljaar werd duidelijk dat onze school anders moest gaan organiseren. In overleg werden mogelijkheden besproken. Ik heb toen aangegeven dat ik de uitdaging van het draaien van een unit 5-8 aanging en daar zijn we dit schooljaar mee gestart. Zo'n eerste jaar werken op een heel andere manier, is toch een hoop werk.


En afgelopen najaar kochten mijn man en ik een huis, waarna we eerst maandenlang alles wat er te slopen viel, gesloopt hebben. Inmiddels is de opbouw alweer gestart en ook hierbij doen we alles zelf. Met 'we' bedoel ik overigens: mijn man en mijn schoonbroer (en ik help waar ik helpen kan).



Begrijp me niet verkeerd: ik klaag niet!


Met deze opleiding wilde ik al heel lang starten, het werken in de unit brengt me zoveel onvergetelijke ervaringen en ons huis wordt prachtig.


Maar daarna is de tijd wel zo'n beetje op. En daar lijdt Lessen van Lisa nu wat onder. Dus heb ik tijd over, dan schrijf ik wat, maar heb ik geen tijd, dan kan het zomaar gebeuren dat er een week (of twee weken) niets nieuws op de website verschijnt.



En om positief te eindigen. Deze zomer is de verbouwing voorbij, de opleiding afgelopen en zit het eerste jaar unit 5-8 erop. Daarna is er weer zat tijd om lesideeën uit te werken, nieuwe materialen te maken en te schrijven voor Lessen van Lisa. En wel in stijl, want in ons nieuwe huis, krijg ik hier een eigen werkkamer voor!




VERLIEFD OP VOORLEZEN


Ik ben verliefd op voorlezen. Op het lezen zelf, op de sfeer die het de groep brengt en op alles wat de kinderen er van leren. Ongeacht in welke groep of op welke school, ik lees dagelijks voor. Nu zul je denken: ‘Ja, maar wat als dit op een nieuwe school dan niet de afspraak is?’ Nou, ook dan lees ik iedere dag voor. Voorlezen is één van de dingen waarvoor ik bereid ben de discussie aan te gaan en in de bres te springen.


Elke ochtend groet ik mijn kinderen, na de inloop, klassikaal en dan begint al mijn favoriete onderdeel van de dag: voorlezen. Ik maak sfeer door rustig het boek open te maken en voor mezelf al een paar regels van gisteren terug te lezen. Het wordt muisstil in mijn klas en zachtjes laat ik het verhaal beginnen. Ik start rustig, maar laat het verhaal op de juiste momenten aanzwellen en schreeuw, wanneer het daarom vraagt. Ik gebruik mijn stem, mijn gezicht en mijn hele lijf om het verhaal kracht bij te zetten, en las dan opeens een pauze in, wanneer het spannend wordt. En wanneer ik dan een groep kinderen aankijk, die met open monden wachten op het vervolg, dan kan mijn geluk niet op.


Laat niemand mij vertellen dat voorlezen in de weg staat van mijn instructietijd, want het is juist van dat voorlezen dat kinderen zó ontzettend veel leren.


Ze komen tot maatschappelijke inzichten tijdens het voorlezen van Koning van Katoren en leren door Oorlogsgeheimen over de tweede wereldoorlog. Bij bijna elk wereldoriënterend thema in de bovenbouw is wel een leerzaam en inspirerend boek of verhaal geschreven. Een mooie gedetailleerde omschrijving van de middeleeuwse stad en hoe deze ervaren wordt door een leeftijdsgenoot, maakt veel meer indruk dan de leerstof van het geschiedenisboek.


En ook die sociale vaardigheden, die zo moeilijk met een methode of in een kant-en-klare les aan te bieden zijn, ook die laat je de kinderen met een voorleesboek ervaren.


Het luisteren naar een voorgelezen verhaal vereist zo veel inlevingsvermogen. Een vaardigheid die ze de rest van hun leven in alle sociale interacties nodig zullen hebben. Je leest de verhalen voor, bespreekt ze en wanneer je kinderen de GVR in hun hart sluiten, oprecht boos worden op juffrouw Pots en zelfs de stoerste achtstegroepers meehuilen met de klas van Akkie, dan weet je dat je je doel hebt bereikt.


En behalve dat kinderen er veel van leren, brengt het voorlezen ook zoveel voor de groep! Juist door sámen naar een verhaal te luisteren, hebben de kinderen weer iets nieuws met elkaar gemeen. Door erover te praten, leren ze elkaar beter kennen. En wanneer het verhaal uit is, dan wordt het een gedeelde herinnering. De ontspannen sfeer, die ik zo kenmerkend vind voor het voorlezen, heb ik zelfs bereikt bij mijn meest uitdagende klassen. En dan kun je er als leerkracht ook weer even tegenaan.


Ik verheug me nu alweer op het voorleesmoment van morgen. Ik vind het jammer dat ons huidige voorleesboek alweer bijna uit is, maar kijk ook alweer uit naar het volgende boek.


Dus ja, voorlezen, daar ben ik bereid voor te strijden. Want de kracht van voorlezen, daar kan geen instructie tegenop!


Ook aan de slag met (interactief) voorlezen? Misschien heb je iets aan het boek 'Leesbeesten en Boekenfeesten' van Jan van Coillie. Ik haalde hier veel fijne tips uit!


Klik hier om 'Leesbeesten en Boekenfeesten' te bestellen via bol.com

TWEEDE KAMER 2017 EN HET ONDERWIJS



Over precies een week gaan we met z’n allen naar de stembus. De Tweede Kamer verkiezingen houden mij best wel bezig, de laatste tijd. Ik kan mezelf een zwevende kiezer noemen, zeg maar.


Een van de onderwerpen die ik belangrijk vind, is het onderwijs. Om erachter te komen welke partij nou precies wat vindt van het onderwijs, heb ik de websites van de tien grootste politieke partijen bestudeerd. Mijn bevindingen wil ik vandaag met jullie delen.


En nee, mijn mening erover geef ik niet. Ik heb geprobeerd (voor zover dat mogelijk is) objectief te blijven en van elke partij vier standpunten over onderwijs weer te geven. Dat is me alleen bij de PVV niet gelukt, aangezien maar één van hun standpunten met onderwijs te maken heeft.



VVD


* Strenge controle van de inspectie op kwaliteit. Zwakke scholen moeten sneller gesloten kunnen worden, goede scholen worden beloond en hoeven met minder regels te werken.

* Als de eindtoets en het schooladvies verschillen, is het hoogste advies leidend.

* De leerplicht wordt verlaagd naar vier jaar om achterstanden te voorkomen.

* PABO’s moeten verbeterd worden, zodat leerkrachten beter voorbereid voor de klas staan.



PVDA


* Alle leerlingen zouden een gecombineerd advies moeten krijgen: VHO, VBO of VVO. Hierbij is het advies van de leerkracht leidend, tenzij de eindtoets hoger uitvalt.

* Ouders moeten zelf kunnen bepalen op welke school hun kind passend onderwijs krijgt.

* Er wordt een maximum gesteld aan de vrijwillige ouderbijdrage.

* De lestijd van fulltime leerkrachten moet terug naar 20 uur, zodat zij meer tijd hebben om te investeren in kwaliteit en het begeleiden van leerlingen.



CDA


* Geen verplichte kleutertoetsen of voorgeschreven lesmethodes in de kleuterperiode.

* Niet de eindtoets, maar het schooladvies van de leerkracht moet leidend zijn.

* De overdracht van normen en waarden is belangrijk in het onderwijs.

* Conciërges en vrijwilligers moeten de leerkracht ondersteunen, zodat deze zich op het onderwijs kan richten.



PVV


* Alle Islamitische scholen moeten dicht.



D66


* Er zouden meer brede scholen, integrale kindcentra en kindercampussen moeten komen.

* De overheid moet terughoudend zijn in het opleggen van nieuwe administratieve verplichtingen.

* Leerkrachten moeten een zo groot mogelijk deel van hun werktijd besteden aan lesgeven. De inzet van conciërges, vrijwilligers, studenten en ICT moet hierbij helpen.

* Scholen moeten niet te groot, maar ook niet te klein zijn.



SP


* Een gemiddelde klassengrootte van 23 leerlingen per school en meer inzet van onderwijsondersteunend personeel om leerkrachten te ontlasten.

* Terugdringen van Passend Onderwijs: het speciaal onderwijs moet toegankelijk blijven.

* Verplichte toetsen, zelfs de eindtoets, moeten verdwijnen.

* Scholen moeten een afspiegeling van de omgeving zijn: geen witte of zwarte scholen meer.



GroenLinks


* Alle leerlingen hebben recht op een tweejarige brugklas: de moderne middenschool.

* Het onderwijs moet aansluiten bij de kennis en vaardigheden van de 21e eeuw.

* Onderwijs moet ongelijkheid verkleinen. Dat betekent minder afrekenen op resultaten.

* Leerkrachten moeten gemakkelijker doorgroeien naar hogere salarisschalen, zodat topleraren voor de klas blijven staan.



PVDD


* Leraren, leerlingen en ouders krijgen meer autonomie bij het stellen van prioriteiten.

* Er wordt geïnvesteerd in het bijscholen van leerkrachten en gestreefd naar het Finse model waarbij alle leraren universitair geschoold zijn.

* Basisscholen mogen afzien van de eindtoets als ze op een andere manier inzichtelijk maken dat aan de eisen is voldaan.

* Er moet meer geïnvesteerd worden in aangepaste individuele programma’s en speciaal onderwijs, ook voor meer- en hoogbegaafde kinderen.



50Plus


* De ambachtsschool en Mavo moeten in ere worden hersteld.

* De positie, de beloning en het gezag van leerkrachten moet worden verbeterd.

* Klassen moeten kleiner worden en het aantal lesuren minder.

* Leerkrachten krijgen minder taken die indirect met onderwijs te maken hebben. Zij worden meer ondersteund door onderwijsondersteunend personeel.



ChristenUnie


* Alle scholen worden bijzonder. Ze zijn niet van de overheid, maar van ouders, leerlingen, leerkrachten en schoolleiders.

* Minder regels, minder nadruk op rendement en toetsen, meer vrijheid.

* Ouders moeten in heel Nederland, ook in krimpregio’s, voor Christelijke scholen kunnen kiezen.

* De opheffingsnormen moeten omlaag en er moeten meer mogelijkheden komen op nieuwe scholen te stichten.



Wil je meer weten over een standpunt? Klik dan op de naam van de partij om bij hun standpunten over onderwijs (en mijn bron) terecht te komen.

WAT IK METEEN NA SCHOOLTIJD DOE



Het is kwart voor drie (bij ons dan), de schoolbel gaat, de kinderen vertrekken naar huis, je maakt nog even een praatje met een ouder aan de poort en loopt terug naar je klas.


En dan… Er is nog zo veel te doen. Wat doe je eerst?


Ik had vanuit mezelf de neiging om dan te beginnen met het eerste dat er in me opkwam. Rapporten maken, toetsen nakijken… Om me daar vervolgens helemaal in te verliezen en me pas om vijf uur, wanneer ik naar huis wilde te realiseren: help! Mijn klas is een puinhoop en er ligt nog niks klaar voor morgen.


Dat moest anders, dus ben ik deze volgorde aan gaan houden om te beginnen met wat prioriteit heeft.


Pauze nemen


Sinds dit schooljaar hebben we een continurooster. Als ik het toezicht houden eraf trek, blijft er twee keer een kwartier pauze over op de dag. We hebben als team zelf gekozen voor deze constructie, maar wel met het dringende advies van directie: neem dan nog een pauze om kwart voor drie.


En dat doen we. Even de koffiekamer in, bijkletsen, stoom afblazen en (voor mij in elk geval) een tussendoortje. Hoewel ik in de winter ook wel eens voor een cup à soup'je ga, zijn noten en rozijnen dan mijn lievelingssnack.


Er staat dus altijd een gevulde koektrommel met notenmix in mijn klas voor een handje energie.

Door mezelf even die pauze te gunnen, ga ik vervolgens veel rustiger mijn klas in en werk ik daar veel effectiever.



Bureau opruimen


Elke leerling in onze unit heeft een vaste taak en we gaan pas naar huis als de klas netjes is. Maar wat voor de rest van mijn lokaal geldt, geldt helaas vaak niet voor mijn bureau. Daar ligt toch nog vanalles op wat ik niet door kinderen kan laten opruimen.


Een briefje van ouders, de uitdraai van een toets, werk dat nog moet worden ingehaald… Je kent het wel. Om het overzichtelijk op te ruimen, heb ik met mijn collega’s mapjes gemaakt waar we dit soort 'lopende zaken' in bewaren. En die mapjes liggen dan weer op een vaste plek. Zo is alles snel opgeruimd en wordt er niks vergeten.


Naast deze mapjes, hebben mijn collega’s en ik ook allemaal een postvak en heb ik ook nog vier bakjes in mijn kast staan: kopiëren, opruimen, nakijken, uitdelen. Daar lees je meer over op deze pagina.


De stap 'bureau opruimen' houdt dus niet in dat ik alles wat op mijn bureau ligt, verwerk, maar wel dat ik het van mijn bureau af werk.



Mailbox legen


Wat ik met mijn bureau doe, doe ik precies hetzelfde met mijn mailbox. Ik verwerk niet alles, maar ik zorg wel dat mijn Postvak-In leeg (of bijna leeg) is. Hierbij houd ik de volgende drie vragen aan:


Is het eigenlijk wel belangrijk voor mij?

     Nee: Dan verwijder ik het of stuur ik het door.


Moet ik hier nu op reageren of iets mee doen?

     Nee: Dan sla ik het op in een daarvoor bestemd mapje.


Kan ik het meteen (binnen één of twee minuten) afhandelen?

     Ja: Dan verwerk ik het meteen.


Op die manier is mijn Postvak-In binnen no-time gereduceerd tot een mail of drie en soms (zoals op deze foto) zelfs helemaal leeg. En voor mij geeft dat ook een hoop rust in mijn hoofd.



Lessen voor morgen klaarleggen


Ik werk binnen onze unit niet elke dag in hetzelfde lokaal of met dezelfde groep. Dat geldt voor al mijn collega’s. Om elkaar te helpen, hebben we afgesproken alles klaar te leggen voor degene die morgen in dit lokaal werkt.


En met klaarleggen wordt bedoeld:

- Handleidingen open op de goede bladzijde

- Werkbladen gekopieerd

- Aanvullende materialen bij elkaar gezocht

- Alles op de volgorde waarin het de dag erna nodig is


Het ziet er netjes uit en is heel fijn als jij of je collega geen ochtendmensen zijn en dus niet al om half acht op school verschijnen. Bijkomend voordeel: stel dat je ziek wordt, ligt het ook al invaller proof klaar.



Planbord in orde maken


Op elke school is er wel een planbord (lijkt me). En ook dit moet elke dag in orde worden gemaakt. Nu begint elke dag al een leerling hiermee, omdat dit zijn taak is. Toch pas ik het zelf nog elke dag aan. Omdat ik het netter wil hebben, of omdat er nog iets in de planning veranderd is.


Belangrijk, want op dit moment laat ik de hele dagplanning voor de volgende dag nog eens kritisch door mijn hoofd gaan. Red ik dit wel? Kan ik die twee lessen niet beter verwisselen? Ben ik nog iets vergeten? Wat ga ik doen met tijd die ik overhoud?


Het voorkomt dat je de dag erna voor verrassingen komt te staan.


Pas als ik alle vijf deze dingen heb gedaan, begin ik met de rest van mijn werk. Gemiddeld ben ik er (de pauze meegeteld) een half uurtje aan kwijt. Ik plan dus ook geen oudergesprekken meteen na schooltijd. Eerst alle belangrijks voor morgen en daarna pas de rest.


Zo kan ik dus met een gerust hart aan mijn rapporten werken of toetsen nakijken, en als de klok vijf uur slaat, vertrekken zonder dat ik nog als een kip zonder kop vanalles moet afronden.


Hoe pak jij het aan na schooltijd?


ER IS GEEN VERVANGING… VOOR EEN GEWELDIGE VERVANGER!


Gisteren was de Wet Werk en Zekerheid (in de volksmond: flexwet) weer volop in het nieuws. Het NRC kopte met ‘de juf durft zich niet meer ziek te melden’. Schrijnend om te lezen dat er zoveel kinderen in Nederland naar huis worden gestuurd, omdat er voor kortdurende vervangingen geen invallers meer te krijgen zijn.


Waar de flexwet in de media als oorzaak van het tekort aan invallers wordt aangewezen, lees ik ook steeds meer tegengeluiden. Het CNV plaatste in haar laatste vakblad een artikel over de misvattingen die er over deze wet bestaan en de AOB waarschuwt op hun website voor een veel groter probleem, namelijk het dreigende tekort aan leraren door een grote groep die met pensioen gaat.



Laat ik optimistisch beginnen. De gedachte achter de wet, en de bedoeling ervan, vind ik ontzettend positief. In Zuid-Limburg was het voorheen namelijk zo goed als onmogelijk om als leerkracht een contract te krijgen. Ik was één van de vijf (vijf!) gelukkigen die binnen ons grote bestuur in 2013 werd aangenomen. Voor veel andere startende collega’s was dit niet weggelegd. Voor vervangingen waren ze welkom, maar op een vast contract hoefden ze niet te rekenen.


Vorig jaar, met de WWZ op komst, werd er echter in één keer een grote groep vervangers aangenomen. Super fijn voor al deze hardwerkende juffen en meesters die (soms na jaren vervangen) eindelijk een contract kregen.


Echter, al snel na de start van het nieuwe schooljaar bleek dat deze groep nog lang niet voldeed. Het merendeel was al snel ingezet in langdurige vervangingen en de resterende invallers moesten worden verdeeld over een veel groter aantal absente leerkrachten.


Gelukkig is er binnen ons bestuur inmiddels een nieuwe ronde sollicitaties gestart.


Op mijn school hebben we er ook mee te maken. Collega’s zijn ziek of hebben recht op verlof en het is nog maar de vraag of er een vervanger komt. Vorige week was er geen vervanging beschikbaar. Deze week wel, maar drie verschillende invallers in drie dagen.


Al mag ik niet klagen. We hebben we gelukkig nog geen kinderen naar huis hoeven sturen. Van collega’s binnen ons bestuur hoor ik dat zij dit wel al hebben moeten doen.


Ik maak me dus zorgen. Hoe moet dat op een woensdag, donderdag of vrijdag als we op mijn kleine school met maar twee leerkrachten aanwezig zijn? Wat als er dan iemand ziek wordt? Verdelen is geen optie bij ons. Wordt het dan opvang bieden, maar geen onderwijs? Of sturen wij dan ook kinderen naar huis?

Het antwoord weet ik niet.


En de oorzaak is me ook nog steeds niet duidelijk.


Maar hoe dan ook, of het nu aan de WWZ of aan een dreigend tekort aan leraren ligt, waar mijn hele relaas op neerkomt is: wat jammer dat besturen geen invallers meer durven inzetten en wat verschrikkelijk zonde dat daardoor hele klassen kinderen naar huis worden gestuurd.


Maar wat ik vooral ook wil benadrukken is (en ik wil ook positief afsluiten): wat ben ik ontzettend blij met de invallers die we hebben! Ondanks dat het zo’n ondankbare taak is om elke dag in een nieuwe groep te staan, zetten zij zich iedere keer weer super in.


Deze vervangers, en dan vooral de nieuwe aanwas die van de PABO afkomen, zijn de toekomst voor het onderwijs. Laten we hen koesteren en het voor hen aantrekkelijk maken binnen onze klassen, scholen en besturen. We hebben hen namelijk nodig!


Dus bij deze: een groot compliment aan alle vervangers en in het bijzonder aan de drie super lieve juffen die de afgelopen dagen onze unit 5-8 draaiend hebben gehouden!


Er is geen vervanging voor een geweldige vervanger. Dankjewel invalleerkrachten voor jullie fantastische inzet. Zonder jullie waren wij nergens!



5 DINGEN OM TE DOEN VOOR HET EINDE VAN HET SCHOOLJAAR



Nog maar even en het is zomervakantie. Voor mij zijn het nu nog vier weken en voor jou wellicht nog maar twee!


En ik weet dat je het druk hebt, maar toch, deze vijf dingen moet je echt nog doen voor het einde van het schooljaar. Je zult jezelf er dankbaar voor zijn.



1. Een lijstje maken voor volgend jaar


Wat wil je zeker behouden? Waar wil je verandering in brengen? Wat worden jouw persoonlijke doelen voor volgend jaar? Een soort evaluatie van het schooljaar, zeg maar. Dit is zeker iets om te doen voor de vakantie, omdat alles nu nog fris in je hoofd zit.



2. Alles goed overdragen aan je collega’s


Sowieso natuurlijk je groep, maar daar zijn waarschijnlijk afspraken op schoolniveau over gemaakt. Maar wellicht draag je ook een lokaal over aan je collega’s of wissel je met iemand van leerjaar. Draag dan netjes je documenten over en zorg ervoor dat de ander zich welkom voelt. Leg uit hoe dat klemmende lokaal geopend moet worden, of dat de kinderen in groep vijf elk jaar moeite hebben met de gesloten lettergreep en dat daar vanaf het begin extra instructie over moet worden gegeven. Je collega zal je zeker dankbaar zijn!



3. Voorbereiden voor volgend jaar


Ja, dit doe ik (deels) al vóór de zomervakantie. Waarom? Omdat ik nu een klaslokaal vol met lieve helpertjes heb, die maar al te graag etuis willen vullen, kasten willen poetsen en misschien zelfs lamineerwerk willen knippen.



4. Leuke dingen doen met je klas


De methodes zijn uit, de toetsen zijn geweest, iedereen is toe aan vakantie. Dit is de ideale tijd om je leukste lessen, grappigste spelletjes en gezelligste werkvormen in te zetten. Sluit het jaar af met niet één, maar meerdere knallers!



5. Zelf genieten!


Geniet van je leerlingen, van je collega’s, van je klaslokaal… Geniet er maar van, want hoeveel je ook van de zomervakantie geniet, je gaat ze vast missen.



Fijne vakantie alvast!





WAAR IK DE TIJD VANDAAN HAAL…


Als mensen horen dat ik een juffen website bijhoud, is hun eerste reactie altijd: “Leuk!” En meteen daarop volgt: “Waar haal je de tijd vandaan?” of “Wanneer doe je dat dan nog?” Soms wordt de vraag zelfs op zo’n manier gesteld dat ik het gevoel krijg dat ik me moet verantwoorden.


Dus daarom voor eens en voor altijd: waar haal ik die tijd toch vandaan?


Om te beginnen heb ik geen druk gezin. Ik heb een lieve man (die prima voor zichzelf kan zorgen) en geen kinderen. Dat betekent dat ik, wanneer ik thuis kom van het werk, nog de hele avond voor me heb. Andere mensen sporten (heb ik meestal niet zo’n zin in), lezen (doe ik ook wel eens) of hebben een andere hobby. En ik schrijf.


Daarnaast ben ik niet zo heel veel tijd kwijt met de werkzaamheden voor mijn website. De meeste lessen die ik beschrijf heb ik al in mijn klas uitgevoerd, waarna het nog maar een kwestie van publiceren is. En in tegenstelling tot mijn dagelijkse updates op Facebook, ben ik echt niet elke dag met mijn website bezig. Meestal post ik deze

berichten al meer dan een week vooruit.


En ten slotte voelt het schrijven voor mijn website niet als werken, maar als ontspanning. Ik geniet er van om de blogs en websites van andere juffen en meesters te lezen en vind het leuk om zelf ook een bijdrage te leveren. Het maakt me ontzettend blij om andere mensen mijn lessen te zien gebruiken. En de (lieve) reacties van lezers van mijn website, zijn een bonus!


Voor de mensen die zich toch nog zorgen maken over mijn vrije tijd: ik houd nog genoeg tijd over voor leuke dingen, vrienden en familie. En terwijl ik schrijf staat op de achtergrond altijd netflix aan, dus zelfs mijn series verwaarloos ik niet!


SHAME ON ME



We doen in het onderwijs allemaal heel erg ons best om het zo goed mogelijk te doen. Meestal lukt dat, maar soms ook wat minder. Over die niet zo glorieuze momenten schrijf ik meestal niet, terwijl dat juist (achteraf gezien) de interessantste verhalen zijn om te lezen.


Dus vandaag deel ik met jullie, mijn top 3 van meest tenenkrommende, genante, beschamende (en toch ook wel weer grappige) ervaringen in het onderwijs. En, laat me niet in de kou staan. Ik hoor jullie mislukkingen ook graag!



Op 3: ‘poten’


Een aantal ouders kwam na schooltijd in rep en roer naar mij toe, omdat zij van meerdere kinderen hadden gehoord dat ik had gezegd dat zij hun ‘poten op de grond’ moesten houden. Ik schrok nogal van de beschuldigingen, want dat taalgebruik past helmaal niet bij mij. Ik was ook nogal boos op de kinderen dat ze zoiets zouden verzinnen (want ik wist zeker dat ik het niet had gezegd).


De dag erna was ik echter instructie aan het geven aan de ene groep (het was een combinatie), terwijl de andere groep schrijfles had. Een aantal leerlingen was hun tafel telkens op aan het tillen (we hadden driehoekige tafels, waarbij dat prima ging). Na een paar keer vriendelijk vragen duidelijk mededelen dat het gevaarlijk was en dat ik alle drie de tafelpoten op de grond wilde hebben, was ik het zat. Ik liep naar een leerling toe en zetten de tafel zelf goed.


Pas toen een kind zei “Juf, nou zeg je het toch weer!”, realiseerde ik me waar de ophef van de dag ervoor over was gegaan. Ik had inderdaad wéér gezegd: “Alle poten op de grond.” Alleen had ik het nooit over benen, maar over tafelpoten gehad… Na een gesprekje met de kinderen en een e-mailtje naar enkele ouders, was alles gelukkig ook snel weer opgelost.



Nummer 2: ‘smeervlees’


Toen ik met collega’s samen ’s ochtends het pakket van het schoolontbijt opende, viel ons de inhoud erg tegen. Er was alleen maar kaas, smeerkaas en hagelslag om het brood mee te beleggen. Aangezien we de kinderen een brief hadden meegegeven dat ze ’s ochtends thuis niet hoefden te ontbijten, vonden we dat we hen wat meer keuze moesten geven. Een paar collega’s gingen naar de Aldi om nog wat andere producten te halen, en we waren best trots op onszelf dat we dit zo snel hadden aangepakt.


Pas toen ik een van de moslimmeisjes uit mijn klas met smaak een boterham met leverworst zag eten (echt lekker smeervlees, juf), realiseerde ik me waarom er in zo’n schoolontbijt doos maar zo weinig producten zitten. Niet alle kinderen mogen natuurlijk alle producten hebben. Ik ging door de grond van schaamte en heb zo snel mogelijk de leverworst van tafel gehaald. Maar het kwaad was natuurlijk al geschied.



En aan kop… ‘de melktand’


In mijn eerste jaar als juf had ik Jarno (verzonnen naam) in mijn klas. Ik was dol op Jarno. Hij was lief, behulpzaam, creatief, enthousiast, maar vooral druk. Heel erg druk. En zoals dat meestal gaat, verloor Jarno een van zijn melktanden op de drukste schooldag van het jaar. Geen probleem, zou je denken, aangezien het thuis gebeurde. Echter, Jarno was zo trots dat hij zijn tand was verloren, dat hij hem weer mee naar school had genomen om te laten zien. En dat deed hij ook, de tand ging de hele klas door en daarna stopte hij ‘m in zijn laatje.


Nu vond ik dat niet zo’n verstandig idee, en als de verantwoordelijke juf die ik probeerde te zijn, liet ik hem de tand in een boterhamzakje bij mij op het bureau leggen, want dan (zo dacht ik) kon er niets aankomen…

Ik weet niet wat er precies gebeurde, maar aan het eind van de (zeer drukke) dag, was de tand van Jarno weg. Het boterhamzakje lag er wel nog. Maar zonder tand! De conclusie die we trokken, was dat de tand er waarschijnlijk uitgevallen was, maar die conclusie trokken we pas nádat de poetsvrouw de hele klas had geveegd.


De middag begon ermee dat ik samen met onze (lieve, behulpzame) I.B.’er door de vuilniszak van de schoonmaakster ben gegaan, en eindigde ermee dat ik een moeder moest bellen dat ik haar zoons melktand was kwijtgeraakt. Het enige lichtpuntje aan dit verhaal is, dat de moeder er heel erg om kon lachen en me vertelde dat ik me niet zo druk moest maken.


Nou, dat waren mijn drie beschamende verhalen. Zijn er nog meer mensen die iets willen opbiechten? Stuur me een berichtje door bovenaan de pagina op het envelopje te klikken!


 Sint 2020 Sint 2020